اعتماد به نفس ، عبارت است از احساس اطمینان نسبت به خود ، به عبارت دیگر، اعتماد به نفس یک فرد به نحوه ی احساس اودرباره ی (( من )) خویش بستگی دارد ، باید گفت که نظر فرد نسبت به خودش در موقعیتهای مختلف زندگی یکسان نیست و ممکن است که او دریک موقعیت خودش را خوب و قوی بپندارد ، ولی در موقعیت دیگری خود پنداری ضعیفی داشته باشد .
اما، چیزی که تاسف آور است ؛ این است که اغلب ما ، معمولا" بیشتر به جنبه های ضعیف خودمان اهمیت می دهیم و تمام توجه امان را بر روی نقطه ضعفهایمان متمرکز می کنیم نه بر وی امتیاز اتمان . پس ، چاره کار چیست ؟ نخستین قدم برای تقویت و بالا بردن اعتماد به نفس ،درک و فهم این حقیقت باید باشد که اعتماد به نفس ، در واقع همان نظر و عقیده ای است که ما راجع به خودمان داریم. آگاهی از این امر منجر به این خواهد شد که در تقویت اعتماد به نفسمان در مسیر صحیحی گام برداریم . در مرحله بعدی ، باید از خودمان بپرسیم که چرا در برخی از جنبه های زندگی دارای اعتماد به نفس کافی نیستیم ؟ یک دلیل آن ، شاید مورد مقایسه قرار دادن خودمان با افراد دیگر باشد .
برای دانلود فایل کامل Word قابل ویرایش باید آن را با قیمت 3000 تومان خریداری کنید
به عبارت بهتر، به هنگام مقایسه خود با دیگران باید به این نکته توجه داشته باشیم که هر انسانی دارای منابع مختلفی است . هیچ کس یک مرد یا یک زن نیست . بلکه پیش از هر چیز دیگری همه یک انسان هستید .
ما با یک اسب برابر نیستیم ، زیرا یک اسب بسیار قوی تر از ماست .، اما ما در مورد قدرت خودمان نسبت به آن اسب، هیچ نقصی در خودمان احساس نمی کنیم
یک سگ بسیار سریعتر و هیکل یک فیل ، بسیار تنومندتر از ماست اما ما در این گونه موارد نیز هیچگونه کمبودی در خودمان احساس نخواهیم کرد ، زیرا این حیوانات خارج از دایره ی تعمیم ما به عنوان یک انسان ، قرار داردند . برخی از ما ، افراد دیگر را دارای خصلتهایی می بینیم که خود فاقد آن ها هستیم و لذا در خودمان احساس کمبود می کنیم . این احساس کمبود و عدم کفایت – حتی اگر در مورد یک جنبه جزئی و کوچک باشد – سریعا" در سرتاسر وجود و در کلیت خودپنداری ما ، گسترش می یابد . ولی اگر ما همه ی مردم را به چشم یک انسان بنگیرم ، در آن صورت ، دیگر همه کس با هم برابر خواهند بود . بلند و کوتاه ، ثروتمند و فقیر ، دانا و نادان ، چاق و لاغر و . . . همگی بی معنا هستند.
ما به عنوان یک انسان همگی یکی هستیم و تفاوت و رقابتی بین ما وجود ندارد . بنابراین ، از آن جا که رقابت بین انسان ها بی معناست ، ما نه می توانیم موقعیت خودمان را به عنوان یک انسان بالاتر ببریم و نه می توانیم آن را پایینتر آوریم . ما همیشه یک انسان بوده ایم ، هستیم و خواهیم بود و این یک واقعیت انکار ناپذیر است . اگر ما دیگران را به عنوان یک انسان بنگریم ، متوجه خواهیم شد که هر انسانی در روی زمین ، توانایی انجام کارهایی را دارد که ما نداریم . از طرف دیگر ، ما هم می توانیم کارهایی انجام دهیم که دیگران نمی توانند ، اما این امتیازات ، ما را از دیگران کوچکتر یا بزرگتر نمی سازد ، بلکه فقط باعث تفاوتهایی بین ما و دیگران در برخی از زمینه های خاص زندگی می گردد . بنابراین ، اگر کسی خصلتی داشته باشد که ما نداشته باشیم ، و این مسئله ممکن است از نظر آن کس نوعی برتری به حساب آید ، ولی از نظر ما ، آن خصلت ، تنها تفاوت ساده ای بین ما و او خواهد بود .
بر دو درخت نظری اندازیم . یکی از این درختان ، ماموت تنومندی با عمری بیش از هزار سال است ، آن دیگری ، درخت کاج کوچکی است که در بیشه زارها روئیده است . آیا از نظر ما ، درخت ماموت تنومند از درخت کوچک کاج برتر است ؟ مسلما" این طور نیست . از نظر ما ، آنها هر دو فقط یک درخت هستند ، یکی کوچک و یکی بزرگ . به این ترتیب ، زمانی هم که بر دو نفر انسان می نگریم، چه یکی از آنها استعداد بیشتری نسبت به دیگران داشته باشد ، چه نه ، آنچه که ما خواهیم دید فقط دو نفر آدم خواهد بود ، نه بیشتر و نه کمتر . اگر ما موفق شویم که عملا" مردم دیگر را در شکل واقعی خودشان ، بدون اصرار در برتر دانستن یکی بر دیگری و رقابت بین آنها ، ببینیم، در آن صورت می توان گفت که ما به درجه بالایی از اعتماد به نفس دست یافته ایم و خودمان را آنچه که هستیم – یعنی یک انسان- می بینیم.
برای دانلود فایل کامل Word قابل ویرایش باید آن را با قیمت 3000 تومان خریداری کنید
