آجر (به فارسی افغانستان: زاو) یا آجور یا آگور واژه ایست یونانی که به خشت هایی میگفتند که احکام یا فرامین دولتی بر روی آن نوشته میشد (حک میگردید) و به وسیله پختن این خشت ها، نوشتهها را بر روی آن پایدار میکردند.
مشخص نیست که آجر برای اولین بار از چه زمانی مورد استفاده قرار گرفته است؛ گمان میرود انسان های اولیه با مشاهده پخته شدن گل مجاور اجاق های خود و دیدن اینکه گل پخته شده سختتر از کلوخههای کنار خود میگردید پی به خواص و روش تهیه آجر برده باشند.
آجر همچنین به عنوان یکی از مصالح ساختمانی از دیرباز مورد استفاده بوده است. مصرف آجر به عنوان مصالح ساختمانی در ایران سابقه باستانی دارد. از بناهای باستانی مشهوری که در ساخت آن از آجر استفاده شده میتوان به طاق کسری اشاره کرد.
مثال دیگر کف دالان مسجد جامع اصفهان است که به وسیله آجر هایی مفروش شده است که در زمان ساسانیان برای ساخت آتشکده بکار رفته بود.
به طور کلی استفاده از آجر در طول تاریخ ایران بسیار گسترده بوده و بناهای بیشماری اعم از آتشکده، مسجد، ساختمان های مسکونی و ... به وسیله آجر در ایران ساخته شده اند.
در حال حاضر با توجه به بالا رفتن تراکم جمعیت و ساخت بناهای چندین طبقه استفاده از آجر در اسکلت این نوع ساختمان ها مقدور نیست و از اسکلت های فلزی یا بتنی استفاده میشود؛ ولی از آجر برای نماسازی استفاده میشود و یا در قسمتی از سالن و سایر فضا ها آجر را بطور نمایان (اکسپز) بکار میبرند
دانلود متن کامل با فرمت قابل ویرایش word
برای دانلود این فایل باید آن را با قیمت 3000 تومان از لینک زیر خریداری کنید
برای دانلود این فایل باید آن را با قیمت 3000 تومان از لینک زیر خریداری کنید